Gelukkig zou ik pas echt zijn
als ik niets meer zou stuk maken,
niet medeplichtig zou zijn aan overtredingen ,
niet zou spotten en niet langer zou beter weten,
Als ik steeds Gods rechtvaardigheid
en liefde voor ogen zou houden.
Ik zou er staan als een boom,
steeds gevoed door levend water.
Ik zou pas echt groeien in mijn mens zijn
en God zou bij mij zijn.
Als kaf ben ik, verwaaien zal ik tot niets.
Onrecht kan niet staande blijven,
hoe kan ik mij rechtvaardig noemen?
God neem het op voor de rechtvaardige.
Uitvluchten en goed praten heeft geen tel bij God.
psalmke 